Auteur: Ger Essers, verbonden aan de Deutsch-Niederländische Gesellschaft zu Aachen (www.dng-aachen.eu) en bestuurslid van www.geengrens.eu. Dit artikel is geschreven op persoonlijke titel.
Het lijkt er op dat Nederland het huidige belastingverdrag met België steeds minder accepteert. Nederland is uit op verdragsherziening. De huidige toepassing van de woonstaatheffing voor pensioenen (artikel 18) is een doorn in het Hollandse oog. De Nederlandse beleidsinzet is: bronlandheffing over pensioenen of te wel ’I want my money back’. België heeft geen enkel belang om af te zien van de belastingheffing over Nederlandse pensioenen. Er worden immers veel meer Nederlandse pensioenen uitbetaald in België, dan Belgische pensioenen in Nederland. Dat nationale overheden hun eigen nationaal belang dienen, is logisch. Toch zullen binnen de Europese Unie de lidstaten in onderling overleg de belangen van de Europese gepensioneerden na moeten streven (art. 4 lid 3 VEU). Het belang van gepensioneerden is ’gelijke behandeling in de woonstaat’, gelijke behandeling in zowel fiscaal als sociaal opzicht. Dat impliceert samenhang tussen het belastingverdrag én de Europese coördinatieverordening nr. 883/2004. Daar waar de aanwijsregels in de verordening niet samenlopen met de toewijzingsregels in het belastingverdrag, ontstaan er problemen. In dit artikel wordt gepleit voor een integrale aanpak van het probleem.
Voor de volledige inhoud dient u in te loggen
Wilt u meer lezen en altijd op de hoogte zijn van de belangrijkste ontwikkelingen op het gebied van grensoverschrijdend werken? Sluit een abonnement af. Heeft u al een abonnement, dan kunt u uiteraard inloggen.
Sluit een abonnement af