Auteur: mr. Rob van der Sluijs, werkzaam bij Global Employer Services van Deloitte (rvandersluijs@deloitte.nl)
Belastingplichtigen die niet woonachtig zijn in Nederland maar wel (nagenoeg) geheel inkomen genieten in Nederland, kunnen onder bepaalde voorwaarden recht hebben op dezelfde persoonsgebonden aftrekposten (zoals hypotheekrenteaftrek) en heffingskortingen op eenzelfde wijze als fiscaal inwoners van Nederland. In zulke gevallen worden zij aangemerkt als kwalificerend buitenlands belastingplichtigen(1). Het doel en de strekking van de regeling is het uitsluiten van (indirecte) discriminatie op grond van iemands woonplaats wat haar oorsprong vindt in het EU-recht. Met andere woorden, een in het buitenland woonachtige belastingplichtige die in dezelfde situatie verkeert als een in Nederland woonachtige belastingplichtige mag fiscaal in beginsel niet ongunstiger worden behandeld. In de praktijk merk ik dat dit helaas niet altijd op deze manier uitwerkt. In deze bijdrage ga ik aan de hand van een voorbeeldcasus in op een situatie die niet in lijn is met het doel en de strekking van de kwalificerende buitenlandse belastingplicht.
Voor de volledige inhoud dient u in te loggen
Wilt u meer lezen en altijd op de hoogte zijn van de belangrijkste ontwikkelingen op het gebied van grensoverschrijdend werken? Sluit een abonnement af. Heeft u al een abonnement, dan kunt u uiteraard inloggen.
Sluit een abonnement af