De sociale zekerheidspositie van de zieke grensarbeider

Auteur: Michelle Croqué, werkzaam bij EY Belastingadviseurs (michelle.croque@nl.ey.com)

We leven vandaag de dag in een tijdperk waarin grenzen steeds meer vervagen en de arbeidsmarkt zich uitbreidt tot over de grens. Dit blijkt ook uit een recent artikel van het Centraal Bureau voor Statistiek waaruit volgt dat ruim 86 duizend mensen in 2021 werkzaam waren in Nederland als werknemer terwijl zij woonachtig waren in Duitsland of in België.(1) Andersom was dit aantal aanzienlijk minder. In 2021 staken circa 19 duizend mensen de grens over van Nederland naar Duitsland en/of België om daar te werken. In totaal een aanzienlijke groep grensarbeiders voor wie de sociale zekerheidspositie in beginsel wordt beoordeeld aan de hand van de Europese sociale zekerheidsverordening.(2) Recentelijk is hierbij ook de Kaderovereenkomst inzake sociale zekerheid een rol gaan spelen, die een verruiming biedt voor telewerken in het woonland.(3) Maar wat gebeurt er wanneer het voor een werknemer wegens ziekte onmogelijk wordt af te reizen naar zijn werkland en de werknemer daarom 100% van zijn werkzaamheden vanuit huis verricht? Wanneer thuiswerken niet langer een keuze is maar een noodzaak, hoe worden deze dagen dan gekwalificeerd? En wat zijn de implicaties voor de sociale zekerheidspositie van de werknemer? In dit artikel ga ik in op de complexiteit van de sociale zekerheidspositie voor de zieke grensarbeider. Hierbij leg ik de focus op de situatie waarin de werknemer niet in staat is zijn werkzaamheden fysiek vanuit het werkland te verrichten maar wel in staat is deze vanuit huis voort te zetten.