Auteur: Evelien de Jong, werkzaam als senior manager bij EY Belastingadviseurs LLP te Eindhoven (evelien.de.jong@nl.ey.com)

In dit vakblad is reeds diverse keren toegelicht welke impact internationaal thuiswerken heeft op de sociale zekerheidspositie en belastingplicht van een grenswerker (en diens werkgever) en de zogenoemde “no-impact” maatregelen die van kracht waren vanwege de Coronapandemie. Ik zal daarom in dit artikel geen uitvoerige uiteenzetting geven van de basisregels uit de sociale zekerheidsverordening 883/2004 en de diverse verdragen ter vermijding van dubbele belastingheffing(1). In dit artikel bespreek ik de Richtsnoeren voor Telewerk die de Administratieve Commissie (hierna: AC) op 14 juni 2022 gepubliceerd heeft en het Advies over Belastingheffing bij grensoverschrijdende telewerkers en hun werkgevers van het Europees Economisch en Sociaal Comité (hierna: EESC) van 13 juli 2022(2). Beiden hebben hun gedachten laten gaan over de sociale zekerheidsrechtelijke (de AC) en de fiscale (de EESC) positie van grenswerkers en hun werkgevers. Hieronder licht ik beide posities nader toe en kijk ik voorzichtig vooruit naar de toekomst. In de hoop dat de - vooralsnog - solistische visies op het terrein van de sociale zekerheid en de fiscaliteit uiteindelijk ook uni sono een mooi duet vormen. Of zingt uiteindelijk elk vogeltje toch zijn eigen lied?

Blijven de voorzichtig positieve geluiden uit Brussel een solo of wordt het een duet? En hoe luidt de finale…?